1 พงศาวดาร 1 (อังกฤษ: 1 Chronicles 1) เป็นบทแรกของหนังสือพงศาวดารในคัมภีร์ฮีบรู หรือหนังสือพงศาวดาร ฉบับที่ 1 ในพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์[1][2] หนังสือพงศาวดารรวบรวมจากแหล่งข้อมูลที่เก่ากว่าโดยบุคคลหรือกลุ่มบุคคลที่ไม่ทราบตัวตน ซึ่งนักวิชาการสมัยใหม่เรียกว่าเป็น "ผู้เขียนหนังสือพงศาวดาร" (the Chronicler) และมีรูปร่างสุดท้ายที่ทำขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 5 หรือ 4 ก่อนคริสตกาล[3] เนื้อหาของบทที่ 1 ของ 1 พงศาวดาร เป็นรายการลำดับพงศ์พันธุ์ตั้งแต่อาดัมถึงอิสราเอล (=ยาโคบ) โดยมีโครงสร้างดังนี้: อาดัมถึงโนอาห์ (วรรค 1–4); เชื้อสายของโนอาห์ตั้งแต่บุตร 3 คนของโนอาห์คือ เชม, ฮาม และยาเฟท: ชาวยาเฟท (วรรค 5–7), ชาวฮาม (วรรค 8–23), ชาวเชม (วรรค 24–27); บุตรของอับราฮัม (วรรค 28–34a); บุตรของอิสอัค (34b–54; ต่อด้วย 2:2 สำหนับบุตรของอิสราเอล)[4] บทนี้เป็นส่วนหนึ่งของตอนที่เน้นไปที่รายการลำดับพงศ์พันธุ์ตั้งแต่อาดัมจนถึงรายนามของผู้คนที่กลับจากการไปเป็นเชลยในบาบิโลน (1 พงศาวดาร 1:1 ถึง 1 พงศาวดาร 9:34)[1]